رتبه‌های جهانی ورزش ایران در طی سال‌های پس از انقلاب عموما بهتر شده‌اند. ابتدا نگاهی به ورزش‌های تیمی ایران بیندازیم. امروز ایران در زمینۀ والیبال نشستۀ مردان، رتبۀ اول جهانی را داراست و در زمینۀ رشتۀ کبدی، رتبۀ دوم جهانی را دارد. در زمینۀ فوتبال ساحلی نیز ایران مقام سوم جهانی را دارد. در فوتسال، رتبۀ ایران در جهان ششم است. در والیبال نشستۀ بانوان نیز ایران همین رتبۀ ششم را دارد. در والیبالِ مردان، ایران هشتمین کشور برتر جهان است. در رشتۀ بسکتبال با ویلچر نیز رتبۀ دهم(4) جهانی را دارد. در هندبال ساحلی، بسکتبال و فوتبال نیز ایران به ترتیب رتبه‌های بیست و دو(8)، بیست و چهار و سی و هفتم جهانی را دارند.
در این میان، ورزش معلولان یکی از افتخارآمیزترین زمینه‌های ورزشی برای ایرانیان بوده است که به علت وجود جانبازان دفاع مقدس در سال‌های پس از انقلاب از اهمیت و رشد زیادی برخوردار شده است. آقای سیامند رحمان، قوی‌ترین مرد دارای معلولیت در سراسر جهان شناخته می‌شود که در سال 1391 در پارالمپیک لندن توانسته بود مدال طلای وزنه‌برداری را کسب کند و در پارالمپیک سال 1395 نیز او در کنار یک شناگر اهل بلاروس و یک ویلچرران اهل سوییس به‌عنوان برترین ورزشکار مرد انتخاب شد. رحمان در المپیک 1395 موفق شد وزنۀ 310 کیلوگرمی را مهار کند که تاکنون در تاریخ پارالمپیک جهان چنین رکوردی بی‌سابقه است. تیم ایران در همین مسابقات توانست رتبۀ پانزدهم جهانی را کسب کند.
اما در ورزش‌های فردی، رتبه‌بندی‌های ایران در جهان وضعیت بهتری دارد. ایران در سه رشتۀ وزنه‌برداری، کشتی آزاد و ووشو در سراسر جهان حرف اول را می‌زند و در کشتی فرنگی، کاراته و جودوی فردی، رتبۀ دوم جهانی را دارد. ایران در تکواندو جهان نیز رتبۀ سوم را دارد. در شمشیربازی رتبۀ چهارم جهان و در رشتۀ تیروکمان(کمپوند) مردان رتبۀ دهم(15) را داراست. در تیراندازی، رتبۀ ایران در جهان چهاردهم است و در تیروکمان بانوان رتبۀ ایران هفدهم است. در شطرنج نیز ایرانیان رتبۀ 28 جهانی را دارند. هم‌چنین در مسابقات المپیک 1395، مجموع رتبۀ ایران در رشته‌های فردی، رتبۀ بیست و پنجم جهانی بوده است.
البته از نظر تعداد مدال، المپیک سال 1391 لندن برای ایرانیان بی‌سابقه بوده است. در این سال کاروان ایران که از 53 ورزشکار تشکیل شده‌بود توانست برای نخستین بار در تاریخ کشور، جمعا چهارده مدال، شامل پنج مدال طلا، شش مدال نقره و دو مدال برنز کسب کند و به این ترتیب در سراسر جهان رتبۀ پانزدهم و در رقابت‌های مردان رتبۀ یازدهم جهانی را به‌دست آورد. این در حالی است که در سال‌های قبل از انقلاب، حداکثر مدال‌های کاروان ایران در یک دوره از المپیک، شامل هفت مدال می‌شده است.
ورزش ایران با وجود مشکلات و تحریم‌ها هم‌چنان در حال پیشرفت است. فوتبال ایران پیشرفت کرده و به همان نسبت در رشته‌های دیگر ورزشی نیز پیشرفت‌های ایرانیان چشمگیر بوده‌است. با این چشم‌انداز، امید می‌رود که ورزش ایران در سال‌های آینده منتظر روزهایی بهتر باشد.
